29/07/2011
La lei sus lei lengas regionalas: una analisi per Alain Barthélémy
Aquest article pareiguèt dins lo mesadier "Aquò d'Aquí" de julhet-aost de 2011, veire blòg http://aquodaqui.jimdo.com
DEBAT SENSA VÒTE AU SENAT LO 30 DE JUNH
Pas pron madurs
Les langues régionales constituent la pierre de touche qui sépare, dans la foule des députés et sénateurs, l’ombre de la lumière. Ceux qui s’obstinent à nous défendre mériteraient la palme du martyre, tant ils doivent être regardés comme des extraterrestres par la masse imperméable du bloc du refus. Il faut se rendre à l’évidence. Comme pour la bioéthique ou la liberté sexuelle, la France qui freine, encore largement majoritaire dans les palais de la République, campe sur son immaturité. Quel fakir pourra, d’un regard magique, hâter la maturation de la classe dirigeante pour qu’elle accouche enfin d’une législation d’aujourd’hui avant la fin du siècle ?
La gestacien de Gargantuan au vèntre de Gargamèla durèt pas mai de vonge mes. Aquela dau progèt de lèi sus lei lengas regionalas despassarà de luench tota gestacien umana o animala, e bessai que porrem dire aleluia! se fenisse en esquichadura. Pestelat a l’Assemblada Nacionala per lo govèrn, l’òustinacien dei champions de la Causa avié reüssit de programar au Senat un debat (de quatre oras !) sus una proposicien de lèi lo 30 de Junh.
Ladicha proposicien, preparada per lo senator socialista Robèrt Navarro, pasmens larjament edulcorada a part dau tèste escrich per lo gropa de travalh de l’Assemblada Nacionala, siguèt metodicament aclapada per la sauca governamentala, en la persona de Coleta Mélot, raportaira dau tèste, qu’avié pasmens pres la pena de consultar leis associaciens nacionalas de promocien dei lengas de França, e per lo pòrta-paraula dau govèrn Luc Châtel, tamben ministre de l’Educacien Nacionala.
Se n’i a que nen dòutavon encara, es clar que lo govèrn vòu pas d’una lèi, promessa pasmens per Micolau Sarkozy en plaça d’una sinhatura de la Charta Europenca dei lengas minoritaris, que nen siam plus meme a pantaiar, e leis arguments lei pus rancis son mai estats tirats deis inagotables placards de la Republica coma va siguèron tot de lòng dei dos siècles passats.
Une loi de régression ?
Lo nos ideologique tèn coma totjorn a l’unitat d’aquela Republica (sai pas perqué leis enemics de la Causa utilison totjorn aqueu mòt coma se lo nom de França èra pas pron pròpre), a l’inutilitat dei lengas regionalas per si vèndre sus lo marcat, e au refus de donar de drechs a n una comunautat.
Enfin, totei lei crentas que podiam aguer quand s’es començat de parlar de lèi si precison.
Aquì monte nen siam, es clar que soncòup lo govèrn fenissié per chanjar un còup de mai d’avìs e amagestrar una bolhaca legislativa a son biais que farié empassar coma d’abituda a sa majoritat, s’atrovariam dins una situacien bèn mai regressiva qu’aquela qu’avèm ara, e que, de legislacien minimalista en circularis bavardas mai utilisablas, permete de caminar chincherin.
Si rapelarem jamai pron que la legislacien atuala a suprimat la facultativitat de l’ensenhament de lenga regionala, condicien basica per multipliar leis escòlas bilengas o semi-bilengas, e que lei tèstes reglamentaris an pas entamenat l’unitat de l’occitan. Òr lo passagi òublijat per la demanda familhala es devengut lo credò òuficiau, e lo lobbying frenetique deis anti-mistralencs a commençat d’embugar lo lengagi òuficiau. Se Luc Châtel parla encara d’occitan, Coleta Mélot admete dejà lo plurau per lei lengas d’òc e separa l’occitan dau provençau. Après aguer mandat petar la lèi, lo govèrn nos amenaça d’una circulari, que ela au mens auran pas besonh de la far discutar au Parlament, e que pòu larjament brecar lo minimom qu’avèm.
Es que fau alòr s’anar garçar a la mar ? Li donarem pas aqueu plesir. Lei conclusiens mi sèmblon claras. Devèm remerciar caudament nòstrei champions e dire sènsa mai d’alònguis en totei que lei suplegam de nos laissar tranquiles tant qu’una generacien pron madura (sènsa talonar
) per nos far justici a pas arribat au poder.
E per preparar l’avenament dau Messia, nos resta de donar ben mai de teneson a nòstre travalh. Porrem pas escapar nautrei nimai a n un lobbying ben estigançat ; deurem si donar una argumentacien concentrada e poderosa per enfrominar l’acusacien cretina de comunautarisme, e enfin musclar la sinhificacien e la pratica de l’ensenhament per la rendre eisèmplari tot en demostrant que dòrbe de camins completament nòus a part dei rotinas de la pensada dòuminanta.
Alain Barthélemy-Vigouroux
Secretari de l'Aeloc
Secretari de l'Aeloc
Data de creacion : 29/07/2011 23:06
Darriera modificacion : 30/07/2011 11:45
Categoria : Archius - Divèrs-2011
Pagina legida 13429 còps